The college way of life
Blijf op de hoogte en volg Valerie
24 September 2016 | Canada, London
Lieve allemaal,
Hier weer even een update vanuit Canada! Het collegejaar is nu officieel drie weken onderweg en ik kan wel zeggen dat ik deelneem aan de ‘full Canadian college experience’. Allereerst ben ik natuurlijk druk aan het studeren, want een masterstudie is toch wel wat serieuzer en harder werken dan een bachelor. Aan de Ivey Business School, waar ik studeer, gebruiken ze de case study method, wat inhoudt dat elke les een case wordt besproken. Er wordt van je verwacht dat je voorbereid aan de les begint, met kennis over de case, de bijbehorende theorie en een antwoord op de gestelde vraag. Hier gaat veel voorbereidingstijd inzitten, dus ik ben veel in de bieb/aan mijn bureau te vinden. In de lessen draait alles om participatie; je moet van je laten horen en laten zien dat je de case begrijpt. Ik moet nog redelijk wennen aan dit systeem; kan je in Nederland gewoon ‘lekker luisteren’ naar de docent, als je al besluit naar college te gaan, hier wordt je cijfer grotendeels gebaseerd op je participatie en aanwezigheid. Met veel studenten om me heen die graag van zich laten horen en gewend zijn aan dit systeem, moet ik nog een beetje wennen. Toch is het in mijn ogen wel een veel interessantere manier van lesgeven en heb ik het gevoel dat ik hier veel meer van leer dan simpel theorieën stampen.
Een tweede belangrijke factor die bijdraagt aan mijn Canadese college experience is het feit dat ik hier hockey met het universiteitsteam. In Noord-Amerika zijn ze bloedserieus over sporten op de universiteit, dus ook hockey wordt hier serieus aangepakt. We trainen drie keer in de week om 6 (!!!) uur ’s ochtends, wat betekent dat ik op dinsdag, woensdag en donderdag om kwart over 5 naast mijn bed sta. We trainen in het football stadion op de campus, waar we gedurende de training (die tot 8 uur duurt) de zon langzaam zien opkomen. Er zijn slechtere plaatsen om te hockeyen!
In de weekenden spelen we in de omgeving meerdere wedstrijden verspreid over de zaterdag en zondag. Als we meer dan 1,5 uur weg spelen blijven we een nacht over in een hotel... Daarnaast reizen de coach, vier (!) assistent-coaches en fysio mee. De beslissing om mee te spelen was een redelijk spontane, en ook valt het vroege opstaan en de vele uren die ik ermee kwijt ben me soms tegen, het is ook wel heel bijzonder om een keer mee te maken! We zijn met 21 meiden, en gelukkig kan ik het met de meeste goed vinden. Toch merk je hier, net als in de klas, veel competitie. Tijdens de wedstrijd spelen alleen de beste 16, wat betekent dat er elke keer opnieuw geselecteerd wordt, wat automatisch leidt tot concurrentie, ook al wordt dat niet echt uitgesproken.
Het seizoen is maar heel kort, tot eind oktober, vanwege het weer. Dit betekent dat ik nog zo’n 5 weken zal trainen en spelen vanaf nu, al zijn we ook nog twee weekenden vrij. We zijn nu onderweg naar Toronto voor wedstrijden, we spelen vandaag 1 en morgen 2 wedstrijden. Hopelijk winnen we deze keer wat, want tot nu toe gaat het nog niet fantastisch, om het maar zo te zeggen ;) Ook ik moet nog redelijk wennen aan het systeem hier, en vooral het veld; op de meeste plaatsen waar we spelen hebben ze geen kunstgras of waterveld, maar een soort kort gras, waardoor er vooral veel ballen geslagen worden en er veel meer hobbels in het veld zitten. Dit maakt het spel redelijk anders.
Het studeren en sporten houden me tot nu toe in een redelijk strak ritme. Er zijn hier genoeg feestjes en sociale gelegenheden, maar ik moet soms keuzes maken. Toch probeer ik wel zoveel mogelijk leuke dingen te doen, want uiteindelijk moet je er natuurlijk ook wel van genieten ☺ Zo worden er op vrijdagavond vaak uitjes/feestjes georganiseerd door de studievereniging; vorige week zijn we gaan bowlen, gisteren was er een Cowboy themafeest. Daarnaast ga ik op donderdag meestal even de stad in met mijn huisgenootje/flatgenootjes/ studiegenootjes. Het uitgaan is hier ook meer in de Noord-Amerikaanse stijl: de pre-party wordt erg serieus genomen, en is meestal leuker dan de club zelf. Daarnaast begint het hier, voor Europese standaarden, heel vroeg; rond 10 uur naar een club gaan is meer regel dan uitzondering wil je binnen komen. Aangezien alles ook om 2 uur weer dicht gaat wil je ook niet veel later gaan, want anders blijf er weinig tijd over ;) Voordeel is wel dat je niet al te laat in je bed ligt en dus ook nog wat aan je dag hebt! Waar ik me, samen met de meeste Europese studenten, wel elke keer over verbaas is over de kledingstijl van de meiden hier; ze hebben vaak niet veel meer aan dan een bh en een heel kort rokje, of een heel kort jurkje met hoge hakken. Ook zijn de meesten om 10 uur zo dronken als maar zijn kan, wat het geheel er niet veel aantrekkelijker op maakt haha! Gelukkig kunnen wij er allemaal hard om lachen, wat ze waarschijnlijk ook doen over ons met onze broek aan ;)
Naast de feestjes, worden er ook tripjes gepland. Waarschijnlijk ga ik volgende week naar Chicago met de CEMS club, met zo’n 20 andere studenten. In november ben ik ook een week vrij; hopelijk heb ik dan de kans om wat meer te zien van Canada (plannen zijn nu om richting Montréal te gaan, maar wie weet verandert dat ook wel weer)! Er is in ieder geval weer genoeg leuks in het vooruitzicht ☺
Ik hoor graag hoe het leven in Nederland is, bedankt voor het lezen! Tot snel!
Liefs, Valerie
Hier weer even een update vanuit Canada! Het collegejaar is nu officieel drie weken onderweg en ik kan wel zeggen dat ik deelneem aan de ‘full Canadian college experience’. Allereerst ben ik natuurlijk druk aan het studeren, want een masterstudie is toch wel wat serieuzer en harder werken dan een bachelor. Aan de Ivey Business School, waar ik studeer, gebruiken ze de case study method, wat inhoudt dat elke les een case wordt besproken. Er wordt van je verwacht dat je voorbereid aan de les begint, met kennis over de case, de bijbehorende theorie en een antwoord op de gestelde vraag. Hier gaat veel voorbereidingstijd inzitten, dus ik ben veel in de bieb/aan mijn bureau te vinden. In de lessen draait alles om participatie; je moet van je laten horen en laten zien dat je de case begrijpt. Ik moet nog redelijk wennen aan dit systeem; kan je in Nederland gewoon ‘lekker luisteren’ naar de docent, als je al besluit naar college te gaan, hier wordt je cijfer grotendeels gebaseerd op je participatie en aanwezigheid. Met veel studenten om me heen die graag van zich laten horen en gewend zijn aan dit systeem, moet ik nog een beetje wennen. Toch is het in mijn ogen wel een veel interessantere manier van lesgeven en heb ik het gevoel dat ik hier veel meer van leer dan simpel theorieën stampen.
Een tweede belangrijke factor die bijdraagt aan mijn Canadese college experience is het feit dat ik hier hockey met het universiteitsteam. In Noord-Amerika zijn ze bloedserieus over sporten op de universiteit, dus ook hockey wordt hier serieus aangepakt. We trainen drie keer in de week om 6 (!!!) uur ’s ochtends, wat betekent dat ik op dinsdag, woensdag en donderdag om kwart over 5 naast mijn bed sta. We trainen in het football stadion op de campus, waar we gedurende de training (die tot 8 uur duurt) de zon langzaam zien opkomen. Er zijn slechtere plaatsen om te hockeyen!
In de weekenden spelen we in de omgeving meerdere wedstrijden verspreid over de zaterdag en zondag. Als we meer dan 1,5 uur weg spelen blijven we een nacht over in een hotel... Daarnaast reizen de coach, vier (!) assistent-coaches en fysio mee. De beslissing om mee te spelen was een redelijk spontane, en ook valt het vroege opstaan en de vele uren die ik ermee kwijt ben me soms tegen, het is ook wel heel bijzonder om een keer mee te maken! We zijn met 21 meiden, en gelukkig kan ik het met de meeste goed vinden. Toch merk je hier, net als in de klas, veel competitie. Tijdens de wedstrijd spelen alleen de beste 16, wat betekent dat er elke keer opnieuw geselecteerd wordt, wat automatisch leidt tot concurrentie, ook al wordt dat niet echt uitgesproken.
Het seizoen is maar heel kort, tot eind oktober, vanwege het weer. Dit betekent dat ik nog zo’n 5 weken zal trainen en spelen vanaf nu, al zijn we ook nog twee weekenden vrij. We zijn nu onderweg naar Toronto voor wedstrijden, we spelen vandaag 1 en morgen 2 wedstrijden. Hopelijk winnen we deze keer wat, want tot nu toe gaat het nog niet fantastisch, om het maar zo te zeggen ;) Ook ik moet nog redelijk wennen aan het systeem hier, en vooral het veld; op de meeste plaatsen waar we spelen hebben ze geen kunstgras of waterveld, maar een soort kort gras, waardoor er vooral veel ballen geslagen worden en er veel meer hobbels in het veld zitten. Dit maakt het spel redelijk anders.
Het studeren en sporten houden me tot nu toe in een redelijk strak ritme. Er zijn hier genoeg feestjes en sociale gelegenheden, maar ik moet soms keuzes maken. Toch probeer ik wel zoveel mogelijk leuke dingen te doen, want uiteindelijk moet je er natuurlijk ook wel van genieten ☺ Zo worden er op vrijdagavond vaak uitjes/feestjes georganiseerd door de studievereniging; vorige week zijn we gaan bowlen, gisteren was er een Cowboy themafeest. Daarnaast ga ik op donderdag meestal even de stad in met mijn huisgenootje/flatgenootjes/ studiegenootjes. Het uitgaan is hier ook meer in de Noord-Amerikaanse stijl: de pre-party wordt erg serieus genomen, en is meestal leuker dan de club zelf. Daarnaast begint het hier, voor Europese standaarden, heel vroeg; rond 10 uur naar een club gaan is meer regel dan uitzondering wil je binnen komen. Aangezien alles ook om 2 uur weer dicht gaat wil je ook niet veel later gaan, want anders blijf er weinig tijd over ;) Voordeel is wel dat je niet al te laat in je bed ligt en dus ook nog wat aan je dag hebt! Waar ik me, samen met de meeste Europese studenten, wel elke keer over verbaas is over de kledingstijl van de meiden hier; ze hebben vaak niet veel meer aan dan een bh en een heel kort rokje, of een heel kort jurkje met hoge hakken. Ook zijn de meesten om 10 uur zo dronken als maar zijn kan, wat het geheel er niet veel aantrekkelijker op maakt haha! Gelukkig kunnen wij er allemaal hard om lachen, wat ze waarschijnlijk ook doen over ons met onze broek aan ;)
Naast de feestjes, worden er ook tripjes gepland. Waarschijnlijk ga ik volgende week naar Chicago met de CEMS club, met zo’n 20 andere studenten. In november ben ik ook een week vrij; hopelijk heb ik dan de kans om wat meer te zien van Canada (plannen zijn nu om richting Montréal te gaan, maar wie weet verandert dat ook wel weer)! Er is in ieder geval weer genoeg leuks in het vooruitzicht ☺
Ik hoor graag hoe het leven in Nederland is, bedankt voor het lezen! Tot snel!
Liefs, Valerie
-
24 September 2016 - 20:26
Anne:
Lieverd!
Leuk verhaal weer! Strak regime hoor! Goed dat je tussendoor ook leuke dingen doet en geniet!
Heel veel plezier nog, houd je broek aan doe mooie dingen!
Veel liefs uit Tiel xx -
25 September 2016 - 08:32
Marcel Glaser:
Hi Valerie,
Het is n waar genoegen om te lezen hoe jij
het Canadeze leven beschrijft.
Chapeau!
Hier gaat, bij de Glasertjes, alles meer dan prima.
Afgelopen vrijdag was de Funda uitreiking van de hotelschool.
Eindelijk Joost is klaar! Na 6 volledige inspannende maar vooral
leuke jaren gaat ie werken!
Hij heeft al n baan, waar ie alweer 2 weken bezig is.
Service4hospitality heet het bedrijf en organiseert events met vooral
een netwerk karakter. HotelloTop is zo'n voorbeeld!
Dit bedrijf is gelieerd aan Mice en Place, uitzendbureau.
Tot nu toe heeft ie het geweldig naar zijn zin als Commercieel Manager.
Luuk gaat ook prima en doet het goed in het bestuur van Vidicat.
Je begrijpt, je tante Hellen en oom Marcel zijn erg blij!
Overigens hebben we afgelopen vrijdag alles goed gevierd met familie, vrienden van Joost en de twee oma's!
Hellen heeft was fysieke klachten (ja ja we worden ouder) wat eigenlijk te lang duurt, maar ga ervan uit dat het goed kont.
Kortom het Nederladse leven bij de Glasertjes draait prima!
Lieve groeten vanuit n warm NL
-
25 September 2016 - 12:44
Carlijn:
Hey vallie,
Wat een toffe dingen maak je allemaal mee. Knap hoe je alles weet te combineren. Heb veel plezier daar meid en ben benieuwd naar je volgende update ;) xxxx Carlijn -
27 September 2016 - 15:31
Peter:
Klink allemaal goed. Fijn dat je het zo naar je zin hebt. Geniet ervan.
Bedankt voor je up date. Heel leuk om te lezen.
Nog leuker om mee te mogen maken.
Hartelijke groeten vanaf het Paterswoldsemeer.
Esther en Peter -
27 September 2016 - 20:59
Herman:
Hoi Valerie,
Leuk verhaal, je maakt wel optimaal gebruik van de Canadese tijd. Had je vast niet gedacht, dat je drie keer per week zo vroeg zou opstaan! Maar ja, heb je wel wat aan de dag. Kun je ook wat foto's posten? Ben wel benieuwd hoe het er uit ziet en waar nou die de wasberen en elanden rondlopen.
Hier in Nederland is het exotisch weer, te warm voor de tijd van het jaar. Maar wel lekker zo'n Indian Summer. Verder dikke prima, Eva aan de scriptie, Thijs loopt stage bij Speciaal basis onderwijs en de oudjes werken lekker door. Saar hobbelt gezellig rond en dolt met de lokale katten...
Hou je taai en tot later!
Herman -
28 September 2016 - 10:54
Pedro:
Hoi Val,
super dat je het zo goed naar je zin hebt in Canada!! Het leven is zoals je nu zelf meemaakt totaal anders dan hier in het kleine Nederland! Geniet en pak je tijd om wat leuke trips te ondernemen.
Leuk je afgelopen zondag even gesproken te hebben en wij zijn blij dat alles goed met je gaat.
Hier bij ons gaat alles goed en zoals je weet is Pascale nu echt met Morris gaan samenwonen. Ze hebben het prima voor elkaar maar dat zul je nog wel zien op de foto's.
Heel veel succes de komende weken weer en kijk nu al uit naar je volgende bericht!
Liefs en dikke kussen Pedro, Birgit, Pascale en Morris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
