Tokio en de laatste weken Hong Kong!

Konnichiwa!

Jazeker, deze blog begint in het Japans, want ik moet natuurlijk nog even verslag doen van mijn trip naar Tokio! 28 november was het zover: samen met Anne, Iris en Alex stapten we in het vliegtuig naar de grootste stad van de wereld: Tokio! Na een goede vlucht zaten we rond een uur of 11 ’s avonds in de trein/metro naar ons hostel, wat nog wel een redelijke zoektocht was. Het was ook een eerste kennismaking met de kou in Tokio; hallo 5 graden! Dit was even wennen na het relatief warme Hong Kong (15-20 graden). Gelukkig vonden we redelijk snel het hostel en hebben we een eerste nacht heerlijk geslapen in onze bedjes.

Zaterdag de 29e kon de sightseeing beginnen. Helaas heeft het bijna de hele dag geregend, maar gelukkig konden we paraplu’s van het hostel lenen en wij lieten ons natuurlijk niet tegenhouden door een beetje regen! We zijn eerst naar de Meiji Jingū Tempel geweest, een mooie tempel waar al veel in het teken van de Olympische Spelen van 2020 stond, misschien kom ik hier dan nog wel eens terug (beetje je best doen Max! ;)). Na een lekkere crêpe als lunch zijn we naar Tokyo park gegaan (gelukkig was het opgehouden met regenen) en hebben daar de wijde straten en mooie natuur aanschouwd. Tokio is heel anders dan in Hong Kong: je ziet niet zoveel wolkenkrabbers, de straten liggen allemaal in rechte lijnen (blokken) en het is er lang niet zo druk als in Hong Kong, ook al wonen er bijna twee keer zoveel mensen (13 miljoen!). De stad is veel uitgebreider en er zijn veel verschillende wijken die allemaal hun eigen identiteit hebben.

Na het bezoek aan Tokyo park zijn we naar de Tokyo Tower gegaan, een nogal commerciële toeristische trekpleister, met een gebouw dat doet denken aan de Eiffeltoren. Natuurlijk moesten we ook even bovenop kijken, al viel het uitzicht mij eerlijk gezegd een beetje tegen na Hong Kong (verwend!). Na dit uitzicht bewonderd te hebben zijn we typisch Japans wezen eten: op een verwarde plaat konden we zelf een soort salade klaarmaken met vis of vlees erin, erg lekker en gezellig! ’s Avonds hebben we in het hostel nog even gezellig wat gedronken en zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan na deze eerste dag vol indrukken.

Zondag 30 november besloten we ’s ochtends naar de beroemde Koishikawa Korakuen Garden te gaan, aangezien het weer ons gunstig gezind was. De herfstkleuren in dit park waren prachtig en we hebben dan ook vele foto’s gemaakt. ’s Middags besloten we naar de meest beroemde wijken van Tokio te gaan: Shibuya en Shinjuka. Vroeg ik me ’s ochtends nog hardop af waar al die mensen toch waren, in deze wijken vonden we ze… Deze twee wijken zijn verreweg de meest drukke, bekende en levendige wijken van Tokio en we hebben dan ook onze ogen uitgekeken. Het drukste kruispunt ter wereld, robotcafés, cartoons, de gekste outfits en heel veel winkels hebben ons een middag van de straat gehouden. ’s Avonds hadden we afgesproken met Tara en Flavio die ook in Tokio waren, en zijn we heerlijk uiteten geweest.

Na het uiteten zouden we samen naar de beroemde Fish Market gaan, geprezen vanwege de tonijn veilig die hier plaatsvindt. Veel mensen hadden ons al verteld dat je hier rond een uur of 3 ’s nachts moest zijn als je naar binnen wou, dus we besloten een nachtje door te trekken en een taxi te nemen naar de locatie van de Fish Market. Echter, omdat we met z’n zessen waren hadden we twee taxi’s nodig. Samen met Anne en Tara ging ik samen in een taxi naar de Fish Market, maar al in de taxi bedachten we ons dat we niet echt goede afspraken hadden gemaakt: waar we elkaar zouden ontmoeten hadden we niet besproken… Dit was niet de grootste teleurstelling van de avond: die kwam toen we aankwamen bij de fish market: de maand december zou de tonijn veilig besloten zijn! Stonden we om 1 uur ’s nachts in de gietende regen de man die ons dit vertelde heel zielig aan te kijken. Nergens was aangegeven dat de veilig gesloten was, dus dit was een flinke domper. Nadat we deze teleurstelling verwerkt hadden besloten we op zoek te gaan naar de andere drie, want die waren er nog steeds niet. Na een uur rondlopen en ondertussen tot onze onderbroek nat te zijn geregend hadden we ze nog steeds niet gevonden (en zo groot was het daar nou óók weer niet), dus toen besloten we maar terug te gaan naar onze hostels. Helaas was deze nacht dus niet zo geslaagd, maar uiteindelijk was het wel een hele geslaagde dag geweest.

Op maandag hebben we eerst uitgeslapen, aangezien het dus nogal een bewogen nachtje was geweest. Alex en Iris bleken met Flavio ook naar ons te hebben gezocht, maar toen ze ons niet konden vinden hebben ze zich flink uitgeleefd op de fish market; de verhalen hebben ze het nu nog over ;) Nadat we rond een uur of 1 ’s maandags boven water waren besloten we naar Odaiba te gaan, een kunstmatig eiland bekend vanwege het uitzicht op de Rainbow bridge en de vele shopping malls. We hebben hier een tijd rondgelopen en veel foto’s gemaakt en zijn daarna in de metro gestapt naar de andere kant van de stad, want de laatste avond van Alex (ze moest eerder terug vanwege een tentamen) besloten we door te brengen in een spa. Hier hebben we heerlijk gespetterd en genoten, totdat er nogal een abrupt einde kwam aan deze avond: Anne werd ineens na anderhalf uur geweigerd in het zwembad, omdat ze een tattoo heeft (en nee, echt niet zo’n grote!). Het Japanse vrouwtje dat probeerde duidelijk te maken wat het probleem was na 10x no! No! geschreeuwd te hebben met haar armen gekruist, kwam aan met een papiertje waarop stond dat tattoos geassocieerd worden met gangmembers (zo ziet m’n roomie er ook echt uit!) en dus moest ze het bad verlaten. Gelukkig waren we toch al bijna klaar, en met verbazing hebben we toen maar het zwembad verlaten. Toch was het erg lekker en hebben we ons goed vermaakt!

Dinsdags besloten Anne, Iris en ik naar Mount Fuji te gaan, die we natuurlijk niet konden missen nu we in Tokio waren. Na een mooie busreis van 3 uur konden we de berg aanschouwen in al z’n schoonheid. Met een kabelbaantje zijn we naar een uitzicht punt gegaan, waar we natuurlijk de nodige foto’s (ook samen met toeristen…) hebben gemaakt en genoten hebben van het uitzicht. Met ons eigen meegenomen broodje (we blijven Nederlanders!) hebben we even een tussenstop gehouden en daarna zijn we vanaf het uitzicht punt naar beneden gelopen, aangezien het toch wel heel koud was (2 graden). Geen enkel mens tegengekomen tijdens deze afdaling, wat een rust! Ik heb onwijs genoten van deze dag, het was erg gezellig en een welkome afwisseling na zowel het drukke Tokio als het drukke Hong Kong. Rond een uur of 6 wouden we nog even wat eten voordat we weer in de bus zouden stappen, maar een restaurant in dit uitgestorven dorpje vinden was nog niet zo makkelijk als gezegd. Gelukkig uiteindelijk toch wat gevonden en om half 8 zijn we weer begonnen aan de drie uur durende terugreis naar Tokio, gelukkig in een lekkere warme bus ☺

Woensdagochtend, op onze laatste dag, besloten Anne en ik dat we toch nog even terug moesten naar de fish market, al was het alleen maar om de beroemde sushi te proeven hier. Nadat we genoten hadden we van deze sushi, al was het wel een beetje veel zo net na het ontbijt haha, zijn we naar het National Palace park en Ueno park geweest. Gelukkig scheen de zon en was het gezellig druk in de parken. Rond een uur of 4 zijn we teruggegaan naar het hostel en hebben we Iris uit haar bed getrokken (ze had karaoke gedaan de nacht ervoor) en zijn we de laatste avond nog lekker uiteten geweest. ’s Avonds, na een wijntje in het hostel, besloten we dat we toch nog even de trip goed af moesten sluiten en dus zijn we karaoke gaan doen! Ontzettend gelachen, ons schor gezongen en een geslaagde avond gehad!

Al met al was het supergaaf om Tokio te zien en mee te maken, met weer een hele andere cultuur als Hong Kong. De mensen zijn onwijs lief, maar spreken nauwelijks Engels en dus heb ik in die vijf dagen meer Japans geleerd dan ik Cantonees spreek na vier maanden... Ook zijn de outfits van de mensen veel meer uitgesproken en vind je op elke straathoek wel een bijzonder themacafé. Genoeg om op te teren de weken die volgden, want toen moest er toch echt gestudeerd worden voor de tentamens. Van 5 t/m 20 december heb ik dan ik ook voornamelijk in de boeken gezeten, op wat uitjes na. Zo had ik nog een team social met mijn hockeyteam en ben ik met een paar teamgenoten ‘fatsoenlijk’ wezen lunchen maandag 15 dec. Hartstikke lekker en gezellig!

Zaterdags 20 december van 7-10 ’s avonds had ik mijn laatste tentamen (ja echt, je verzint het niet) en daarna moest er natuurlijk flink gefeest worden om onze periode aan PolyU af te sluiten. Met alle exchange studenten die er nog waren hadden we een laatste geslaagde feestje!

De afgelopen week heeft vooral in het teken gestaan van afscheid nemen: de meeste exchange studenten gingen ofwel naar huis voor kerstmis of zijn Azië verder aan het verkennen. Kerstavond heb ik met 4 meiden doorgebracht in een chique restaurant waar we heerlijk hebben gegeten, eerste kerstdag hadden we met een groep van 15 studenten afgesproken allemaal wat mee te nemen en hebben we uiteindelijk ook erg gezellig samen gegeten. Toch vond ik het wel moeilijk om niet thuis te zijn, maar goed volgend jaar is er weer kerstmis en ik heb onwijs zin om nog een paar weken te backpacken!! Ook voor mij zit mijn periode in Hong Kong er dus bijna op; morgen vertrek ik naar Vietnam! Samen met Tara zal ik t/m 16 januari samen rondreizen, van Ho Chi Minh stad (waar we beginnen) tot Hanoi en dan door naar Siem Reap (in Cambodja). Op 16 januari om 14:00 zal ik weer op Nederlandse bodem zijn en kan ik iedereen weer een dikke knuffel geven, ik zie er naar uit! Tot die tijd ga ik me echter nog even goed vermaken in Vietnam en Cambodja, ik zal jullie op de hoogte houden! Veel liefs!